Achterveld 3 en de dag vol verwarring
maandag 18 september 2017

S.V. Achterveld 3

18 september 2017 was de dag dat de beauty dag die zich richt op beauty-professionals die het vak serieus nemen en op hoog niveau uitvoeren werd georganiseerd. Dit is dan ook een mooi ezelsbruggetje naar Achterveld 3 die vandaag hun laatste beker wedstrijd moest spelen en hun voetbalvak ook uiterst serieus nemen. Gelukkig voor ons ligt Sporting 70 op 1.5 tot 2.0 boven NAP zodat we ook vandaag op hoog niveau konden spelen. Sporting 70 was dus de tegenstander van vandaag! De tegenstander die verloren had met maar liefst 6-0 van onze eerste tegenstander waar wij dan weer van hadden gewonnen met 4-1.

Een simpele rekensom leerde ons dat het een gemakkelijke ochtend /middag zou gaan worden. SPOILER alert: rekenen is niet ons sterkste punt.  Met deze gedachte verzamelden we om 09.45 uur op het Kerstens Sportpark. Helaas dachten sommige mensen er helemaal makkelijk over en vonden het niet noodzakelijk om een warming up te doen voor de wedstrijd en die tijd beter te besteden thuis in bed. We zullen verder geen namen maar ondertussen zijn Rick en Matthijs hier op aangesproken door Harry, Robin en Os. U leest het goed, Harry is gelukkig weer onder ons als leider en zal het drietal komen versterken daar corrigeren als ze het weer eens niet eens kunnen worden zoals Zwitserland dat zou doen tijdens de drie landen interventie van Rusland, Frankrijk en Duitsland.

 

Eenmaal aangekomen bij Sporting 70 stond de rest van het elftal al ons vrolijk op te wachten, immers we konden toch niet gaan verliezen vandaag en zo werden de kleedkamers jubelend opgezocht. Robin en Os hadden samen besloten Harry voor de spreekwoordelijke leeuwen te gooien en het was Harry die de opstelling mocht maken. Harry, niet bekend met al onze regels, zette Matthijs in de spits. Dit zou, naar wat later bleek, de eerste stap zijn voor verwarring alom. De tweede verwarring was het kunstgras waar gespeeld op zou gaan worden.

Roland die drukker was met een bal stuiteren op het kunstgrasveld dan met de warming up benadrukte dat hij in zijn glansrijke carrière nog nooit op zo’n veld gespeeld had en ook de rest vond het op zijn zachtst gezegd bijzonder. Rob, weer terug van een welverdiende vakantie met onder andere zijn zwager Kevin was weer terug en mocht om 11.00 uur gaan strijden om de toss voor de aftrap met de roze bal. Jawel een heuse roze bal, die vervolgens na 3 passes ingewisseld moest worden voor een hardere bal. Verwarring bij de tegenstander dit keer! Want hoe konden ze een bal wisselen met een leeg netje? Het was dan ook Harry die goedwillend knikte na de vraag of we verder konden gaan spelen met een bal van ons. Dit zorgde dan weer voor verwarring bij Robin en Os die dit niet ons probleem vonden, kortom het was rommelig. Rommelig was ook het spel aan beide kanten de eerste helft, met een paar schoten werden de keepers getest maar niet meer dan dat.

Het was de speler met de meest imposante carrière van het derde, Roland, die inmiddels gewend was aan het kunstgras, die de score opende. 0-1. Leuk voor de statistieken maar vanaf volgende week tegen Saestum gaat de pen pas schrijven bij doelpunten! De druk op ons goal werd steeds maar groter en het was te danken aan onze gast speler Dave Koothrapali Boersen uit India (iets met zijn voorkeur voor chocolade en de daarbij komende pukkel) dat hij de verdediging scherp hield. Helaas viel deze Taj Mahal ook in duigen waardoor Tim helaas de bal naar de middenlijn mocht trappen voor de aftrap 1-1 en niet vlak daarna floot de uitstekend fluitende leidsman af voor de rust en werden de kleedkamers opgezocht voor thee.

 

In de rust werden de nodige dingen omgezet en mocht Marthijn, de aanvoerdersband overnemen van Rob om voor meer duidelijkheid en rust te creëren, dat vervolgens na een half uur ineens twee aanvoerders weer in het spel stonden met allebei een band om zorgt niet voor meer duidelijkheid en rust kan ik u vertellen… Matthijs mocht de vlag overnemen van Rick in de tweede helft, dat hij dit met zoveel enthousiasme werd ontvangen kon op veel respect rekenen vanaf het veld en buiten het veld en onder luid geklap van 22 spelers, 7 wisselspelers, en het publiek bestaande uit drie man en een paardenkop zocht hij de lijn op. In de 2e helft viel ons een aantal keer ‘’kom op Hercules’’ kreten op binnen en buiten het veld. Wat bleek, een aantal spelers zijn overgestapt naar Sporting 70 vanuit buurtclub Hercules, wat een tientje contributie minder en een goedkopere bierprijs al niet kan doen. Voordat dit duidelijk was bij ons ben je toch een aantal minuten verder qua vragen stellen aan je tegenstander, adem die hard nodig was omdat we inmiddels met 10 man stonden na een gele kaart voor Roland. In die tien minuten was het wel Achterveld die op voorsprong kwam. Met een mooie actie omspeelde Kevin de keeper van Hercules/Sporting 70 en zo stond de 1-2 op het scorebord.

Na 10 minuten was het weer 11 tegen 11 en was het weer duidelijkheid wiens mannetje bij wie hoorde. Ineens was er een hoop heisa aan de zijlijn, Matthijs wilde met veel bombarie en zwaaien (wat hem vervolgens een nette 8000 stappen opleverende voor deze wedstrijd) duidelijk maken aan de scheidsrechter dat de 10 minuten voorbij waren en dat Roland toch echt weer mee mocht doen wat hem wederom een nette ovatie opleverende van 22 spelers, 7 wisselspelers, publiek bestaande uit drie man en een paardenkop en de scheidsrechter zelf. Deze kolderiek achter ons te hebben gelaten was het Sporting 70 die brutaal op zoek ging naar de gelijkmaker. Die kwam er vervolgens ook en nu was het Sporting 70 die brutaal doordrukte en ook de 3-2 op het scorebord zette.

De zon brak al aardig door, waardoor de scheids afsloot om de nodige verkoeling op te zoeken ( 20 center goedkoper dan buurtgenoot Hercules voor uwer informatie) Conclusie van deze drie wedstrijden op zoek naar Europees geluk is dat we een beetje op elkaar weer zijn ingespeeld, we de nodige meters weer in de benen hebben en dat we fit genoeg zijn voor de eerste competitiewedstrijd volgende week tegen Saestum! Onder leuk nieuws vanaf Beekhuis zijn kant, die vader wordt werd er geproost op het beker avontuur en zien we met volle teugen uit naar de start van de competitie.

 

Zoals u heeft kunnen lezen was het een dag vol verwarring en onduidelijkheden. Om dit verslag niet al te verwarrend af te sluiten heeft Rick besloten een van zijn betere moppen van stal te halen, dit niveau belooft wat voor dit seizoen.

 

De mop van Rick: (18+ rated)

Een man komt bij de uroloog met een verwrongen gezicht en zegt: "Dokter, de boel doet zo'n pijn, daar beneden. Ik maak me nogal zorgen." "Nou, laat u de broek dan maar eens zakken", zegt de arts. En hij valt om van verbazing, want de jongeheer van de man is een ruïne. Een en al blauwe plekken en bloeduitstortingen. Vreselijk. "Mijn god", roept de arts. "Wat hebt u daarmee uitgehaald? Hebt u iets raars met uw vrouw gedaan?" De man zegt, "Nou ja, eigenlijk niet. We hebben gewoon seks. Elke dag. Nooit een probleem. Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag." "Nou ja, ik ben blij voor u", zegt de arts. "Maar wat doet u dan nog meer?" "Euh." De man aarzelt een beetje. "Ik heb ook een vriendinnetje. En we doen het bijna elke dag. Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag. In het begin wilde ze niet op zondag, want dan moest ze naar de kerk, maar tegenwoordig vindt ze het zo lekker, dat we het dan óók doen." "Tja", antwoordt de arts. "Ik heb beroepsgeheim, dus maak u geen zorgen, ik vertel het niet aan uw vrouw." "Oh, maar dan durf ik ook wel op te biechten dat ik soms naar de hoeren ga!", roept de man. "Wat? Hoe vaak?", stamelt de arts. "Nou, meestal maak ik een tussenstopje op de Wallen als ik onderweg ben van mijn vrouw naar mijn vriendin. Dus op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag." "Ja, dan is het wel duidelijk wat de oorzaak van uw pijn is", knikt de arts. "U hebt gewoon veel te veel seks!" "Denkt u echt?" vraagt de man. De arts knikt. "Oh gelukkig. Ik was al bang dat 't van het masturberen kwam."