Achterveld 4 en de zware taak van het aanvoerderschap
maandag 29 oktober 2018

S.V. Achterveld 4

Zaterdag 27 Oktober 2018 zal de boeken in gaan als de dag dat exact een week geleden Achterveld 4 de triomftocht mag voortzetten in de beker maar het zal ook een dag worden waarin de betekenis van het woord aanvoerder bekend zal worden onder de spelers van Achterveld 4. Quoten wij het woord aanvoerder dan komen wij al snel uit bij:

‘’Een aanvoerder wordt meestal aangewezen door de coach Een aanvoerder is meestal de speler met de meeste leidinggevende kwaliteiten, hij geeft zijn teamgenoten aanwijzingen als de coach dat niet kan. Een aanvoerder heeft privileges, zo is het vaak alleen aan de aanvoerder toegestaan om in discussie te gaan met een scheidsrechter. Verder is hij de speler die als eerste het veld betreedt; hij beslist voor de wedstrijd of zijn team met de bal begint of hij kiest de helft waar zijn team zal starten (tijdens het tossen) en neemt over het algemeen de trofee in ontvangst na een gewonnen finale. Een aanvoerder is een erekwestie, vaak krijgt de aanvoerder een merk, zodat te zien is dat hij de aanvoerder is. Een voorbeeld van zo'n merk is een aanvoerdersband. De aanvoerder heeft meer aanzien binnen en buiten zijn team, wat soms juist een averechts effect heeft. Er zijn talloze voorbeelden waarbij de aanvoerder bezwijkt onder de druk en slechter gaat presteren.’’

Voor de mensen die vaker onze verslagen lezen is het bekend dat de aanvoerder van Achterveld 4 in het seizoen 2018-2019 nog niet heel succesvol is. Waar een aanvoerder als een trotse moeder zijn kroost onder haar vleugels bewaard en beschermd tegen al het kwaad, laat onze aanvoerder daarentegen zijn kroost van 10 hoog zonder moeite uit het nest vallen. En niets leek er op te wijzen dat het in de wedstrijd tegen VRC, de koploper, anders zou gaan lopen. De warming up moest uitgesteld worden daar er nog geen kleedkamer geregeld was door onze captain en als kers op de taart bleek na deze vertraging dat de tegenstander uit Veenendaal (er komen dus blijkbaar meer verenigingen uit Veenendaal dan enkel Dovo) op ‘’onze’’ helft aan het warmlopen was, waardoor de gouden regel: met het gezicht naar de kantine in de 2^e helft niet op kon gaan. Onze aanvoerder vertrouwde echter op zijn gokkunsten en stelde ons gerust dat het echt goed zou komen tijdens de toss… En zo stonden er om 14.30 uur 11 spelers van Achterveld naar het maisveld richting Barneveld te kijken…

De 1^e helft verliep chaotisch voor Achterveld. De slag om Waterloo was er niets bij en één na één vielen de spelers van Achterveld om. Door het drukke wedstrijdschema met de beker en competitie waren niet alle spieren hierop voorbereid. Karel moest zich na een knappe blokkeeractie al vrij snel laten vervangen…De grote vraag was alleen voor wie? Matthijs, die al zijn pijlen heeft gezet op de beker en zijn rol als topscoorder hierin en de competitie links laat liggen? Dave, die verleden week een pijntje voelde bij zijn lies en met de temperaturen angstig rond de 10 graden? Of Frank, die afgelopen dinsdag al 90 minuten onder de lat had doorgebracht bij het 2^e? Het werd uiteindelijk Frank die gelijk van zich liet horen want met een ferme kopbal net over de kruising was hij gelijk gevaarlijk. Voor je medespelers zou het wel fijn zijn als je het de volgende keer bij de goal van de tegenstander probeert Frank…

Snel daarna volgde Joris op zijn eigen kenmerkende manier; je schoffelt je tegenstander onderuit en valt vervolgens zelf geblesseerd uit… De zon brak ondertussen al aardig door maar door de koude wind was het nog niet behaaglijk waardoor Matthijs het veld mocht betreden…Er werden her en der nog een aantal spreekwoordelijke speldenprikken uitgedeeld en het was dan ook wachten totdat de thee werd uitgedeeld..

En zo werd er gerust met een 0-0 op het scorebord… De warme thee deed Dave klaarblijkelijk goed en hij wilde o zo graag maar wat spelen de 2^e helft. Het is dat onze aanvoerder zo’n helden rol vervulde de 2^e helft, maar anders waren die prachtige 4 minuten van jou (Dave) genoeg voor de titel ‘’man of the match’’…

Het werd net even kort benoemd al, en het valt niet echt te matchen met de voorgeschiedenis van onze aanvoerder maar de laatste 5 minuten van onze wedstrijd leek op het prachtige eindgevecht tussen Rocky en Creed waarin de tijd stil leek te staan en held Rocky na alle voorgeschiedenis eindelijk waarmaakt waarvoor hij gekozen heeft als profbokser. Na deze ietwat overbodige introductie moeten we niet vergeten dat we inmiddels 2-1 achter staan in de wedstrijd…. Doordat we 2 keer in de zon keken, stonden we prompt 2-0 achter en met een beetje geluk mocht Roland aanleggen voor een penalty in minuut 80. Afgekeken van verleden week faalde ook Roland niet oog in oog met de keeper en werd de marge verkleind tot 1.

En toen werd het minuut 88….. met een schitterende pass van de voorstopper op Roland die hem perfect kreeg aangespeeld en hem enkel hoefde door te koppen stond daar ineens onze aanvoerder vrij voor de keeper. Onze aanvoerder, die als enige door had dat er wellicht meer te halen was in deze wedstrijd. Onze aanvoerder, die het goede voorbeeld gaf door vol druk te zetten… Onze aanvoerder, luisterend naar de naam van Dennis Kok, die vervolgens met een prachtig bekeken schot over de keeper de 2-2 binnenschoot en vervolgens zich mocht onder dolven in het feestgedruis. Eindelijk viel het dan op zijn plaats, en wat zijn we met zijn allen trots op onze aanvoerder! Tenminste tot volgende week 3 November waar we het mogen opnemen tegen ‘’vijand’’ Roda. Maar Dennis heeft beloofd dat we nu pas het begin hebben gezien van zijn kunnen en naar het schijnt gaat hij vanaf deze week op geheime training met een niet nader te noemen elftal…We wachten vol spanning af…

Na de wedstrijd was de opluchting en blijdschap groot na dit ‘’gestolen’’ punt tegen de koploper en dat resulteerde in blijde gezichten en een blijde Rick! En een blijde Rick zorgt dan altijd voor een vrolijke eindnoot voor het verslag:

Hoe noem je een hond zonder pootjes?

Dat maakt niet uit hoe je hem noemt, hij komt toch nooit….