Achterveld sleept er nog een puntje uit
zondag 27 oktober 2019

S.V. Achterveld 1

Het zag er lange tijd naar uit dat Achterveld ging verliezen van Zeist. Zeker toen Sven van Rossum in de 78^e minuut een riante kans onbenut liet. Nog geen minuut later klonk er een oerkreet uit de mond van de spits van Achterveld.

Door: Peter Pos (Leusder Krant)
Foto: Bram van den Heuvel

In de achttiende minuut kwam Zeist op voorsprong. Aanvoerder Sven van Dompzelaar dook ineens op voor doelman Brian Bakkenes en rondde beheerst af. Het was een treffer die er aan zat te komen. ,,Bij hen zakte er telkens een middenvelder of aanvaller uit, waardoor wij telkens op het middenveld een mannetje tekort kwamen. De oplossing was dat wij moesten doorstappen. Pas toen we dat deden konden we hun opbouw verstoren en konden ze alleen nog maar de lange bal geven. In de eerste helft verloren we telkens de tweede bal, dus hadden we nog steeds geen controle.''

Na rust ging Achterveld steeds meer duels winnen, maar echt kansen kreeg het niet. De tijd begon te dringen en toen Van Rossum een kans miste die hij normaliter altijd benut zag het er somber uit. Even later lag de bal er dus wel in en bleef de schade beperkt.

Bij Zeist zullen ze nog wel eens terugdenken aan de 61^e minuut. Mathijs van Herkhuizen dook ineens op voor Brian Bakkenes. Met een geweldige reflex hield de doelman zijn doel schoon. In blessuretijd redde Bakkenes overigens nog twee keer op prima wijze.

Daarom was er bij Achterveld bijna niemand die vond dat er twee punten verloren waren. Aike de Vette mokte nog wel even. ,,We waren beter en dan moet je gewoon winnen.'' De rest was al lang blij dat Van Rossum met zijn negende seizoenstreffer een nederlaag wist te voorkomen.

,,Op basis van wilskracht, doorzettingsvermogen en duelkracht hebben we de 1-1 afgedwongen'', was de slotconclusie van Meurs. ,,Doordat we aanvallend wisselden en risico's namen in de omschakeling hadden we ook op een 0-2 achterstand kunnen komen. Dat gebeurde niet en was ons geluk. Overall gezien ben ik tevreden met de uitslag. We zijn beloond voor onze arbeid.''

We stonden lucht te happen
Het was de 86^e minuut toen centrale verdediger Rens Brand opkwam en eigenlijk van een veel te grote afstand op doel schoot. Zijn schot werd gesmoord in een woud van benen. Hoe spannend het ook was op dat moment, er kon toch een dolletje vanaf bij Jacco Meurs. ,,Rens ik had hem al geteld'', smaalde de trainer van Achterveld. De verdediger kon er wel om lachen. Zijn taak is vooral om de boel achterin dicht te houden. Dat lukte op één tegendoelpunt na vrij aardig. ,,We stonden in het begin een paar keer lucht te happen'', aldus Brand. ,,Zij lieten vaak een aanvaller terugzakken, pas toen Michiel Vrijhoef en ik doorstapten konden ze ons daar niet meer mee verrassen. Wij stonden dan achterin met drie tegen twee en op het middenveld hadden we genoeg mensen."

Brand was tevreden met het gelijke spel. ,,Aan het einde kregen zij nog twee goede schietkansen, dan mag je niet ontevreden zijn met 1-1. Vooraf dachten we dat we moesten winnen, maar gezien het spelbeeld is deze uitslag prima. Zeist is de beste tegenstander tot nu toe."