De avonturen van reisleider Gerben en de rest van Achterveld JO15 in Duitsland
zondag 23 december 2018

S.V. Achterveld JO15-1

Vandaag was het dan eindelijk zover, we gaan met de JO15-1 voor een trip naar het buitenland! Gerben heeft voor ons een trip geregeld naar de wedstrijd Bayer Leverkusen - Hertha BSC, met voorafgaand eerst nog een rondleiding door dat prachtige stadion.

Om 9 uur verzamelden we in de kantine. Een goede reisleider toont geen stress en voelt goed aan wat het reisgezelschap wil. Zo ook onze reisleider, Gerben. De spelers van de JO15-1 waren druk aan tafelvoetballen, Gerben voelde het goed aan en deed vrolijk mee. Tot er een ouder riep: "moeten we niet gaan?". Goeie, daar gaan we. Is iedereen er wel reisleider Gerben? Goeie, ik tel even. Laat reisleider Gerben het maar regelen, dus uiteindelijk zaten we uiteindelijk met 14 spelers, 3 trainers en 4 vlaggers (officieel assistent-scheidsrechters, onze VAR was helaas verhinderd) in de auto op weg naar Duitsland.

Na hij passeren van de grens met Duitsland volgt al snel de vraag: zijn we er al? Tja, sommigen denken dat Duitsland niet veel groter is dan Achterveld blijkbaar...

Na een rit van een kleine twee uur, arriveren we bij de BayerArena. Alleen blijkt dat we daar niet in de buurt mogen parkeren, maar 3,5 kilometer verderop moeten parkeren, waar vandaan pendelbussen ons naar het stadion moeten brengen. Goed geregeld, alleen blijken die pendelbussen pas twee uur voor de wedstrijd te rijden en laten wij al 5 uur voor de wedstrijd zijn gearriveerd. Maar geen nood, we hebben onze eigen reisleider mee, die zal dit vast wel in goede banen lijden. Iedereen stapt vrolijk de auto uit en kijkt vragend naar onze reisleider. Die kijkt wat moeilijk om zich hen op dit grote parkeerterrein. Gelukkig krijgt hij snel hulp en ziet een trein rijden iets verderop. We gaan met de trein! Zo gezegd, zo gedaan gaan we op zoek naar het treinstation. Althans, totdat iemand voor de zekerheid vraagt: "Reisleider, heb je de toegangskaarten eigenlijk wel mee?". Onze reisleider kijkt wat moeilijk, voelt in zijn zakken en sprint snel terug naar de auto, waar de kaarten nog blijken te liggen. 

Niets aan de hand dus, onze reisleider heeft alles onder controle. Aangekomen op het station volgt het volgende dilemma. Moeten we de trein naar links, of naar rechts nemen? Onze reisleider kijkt weer wat moeilijk, tja wat zal hij gokken? Gelukkig is een van ons oplettend en ziet een man in een Bayer Leverkusen jas zitten en vraagt de beste man welke kant we op moeten. Zo belanden we gelukkig alle 21 alsnog in de trein richting het stadion. Kaartjes kopen, uhhh in Achterveld hebben we geen trein, moet dat dan?
Vanaf het station waar we uitstappen moeten we nog een kleine kilometer lopen, wat ons gelukkig geen problemen opleveren.

Bij de BayerArena aangekomen meldt onze reisleider keurig welke ingang we moeten hebben, ingang A. Wat een toeval, we staan ook nog eens voor ingang A. Al zien we iets verderop nog een ingang A en verderop nog een. Maar geen paniek, onze reisleider blijft de rust zelve en na enig gezoek, loodst hij ons keurig naar de juiste ingang.

Wanneer we allemaal een toegangsbewijs om ons nek hebben hangen staat onze rondleider ons al op te wachten. Om de groep bij elkaar te houden verzoekt hij ons om bij hem te verzamelen. Maar zoals gezegd voelt een reisleider precies aan wat zijn reisgezelschap wil, dus roept reisleider Gerben, "wie moet er naar de WC, kom maar mijn kant op". De rondleider kijkt verbaasd toe en lijkt te denken: dat heb ik weer, een groep die zijn eigen weg volgt...

Nadat de sanitaire tussenstop zonder problemen verlopen is, kunnen we onze weg vervolgen door de mooie BayerArena. Onze rondleider vraagt of we de rondleiding in het Duits of Engels willen. We kiezen voor het laatste, aangezien de meeste Engels beter verstaan dan Duits. Op vlagger Wim na dan, die verstaat alleen Achtervelds.

We krijgen op de tribunes de historie van dit stadion en de plaatselijke trots te horen.

Hier het uitzicht op de skyboxen in het stadion. Er wordt door de rondleider verteld dat alle ruimtes in het stadion te huur zijn buiten de wedstrijddagen om, om zo het stadion rendabel te maken. Ook krijgen we te horen wat je moet betalen om zo'n skybox een seizoen te huren.
Volgens Cas is dat voor zijn vader geen probleem en kan hij makkelijk zo'n skybox huren. Dus we verwachten volgend seizoen iedere wedstrijd te kunnen bezoeken!

Daarna dalen we de trappen af richting het veld. Er wordt uitdrukkelijk verteld het veld niet te betreden. Dit veld is namelijk het mooiste veld van Duitsland en daar zijn ze trots op.

Chris begrijpt dat maar al te goed. Hij weet te melden dat zijn opa Jan (een van de grasmeesters van SV Achterveld) ook altijd boos wordt wanneer mensen de biljartlakens van onze eigen plaatselijk trots betreden.

Het koste wat moeite een groepsfoto te maken waarop iedereen netjes zou staan. Dit blijkt achteraf nog de mooiste...

We mogen ook plaatsnemen in de dug-out. Zit toch wel heerlijk op die mooie zachte stoelen!

Onze rondleider is gelukkig behulpzaam en maakt nog een mooie groepsfoto.

In het stadion zien we nog het restaurant voor de VIP's (er beginnen al wat buikjes te rommelen) en de journalisten en de "volle" prijzenkast (met 1 DFB-Pokal en de EUFA-cup).

In de persruimte voelen we ons even echte spelers.

Reisleider Gerben heeft goed onthouden wat de rondleider buiten deed, namelijk een groepsfoto maken. Zoals een goed reisleider betaamt, leert hij snel!

We worden het stadion na een mooie rondleiding weer uitgedirigeerd, omdat ze de boel klaar moeten maken voor de wedstrijd. Buiten aangekomen, kijken we weer naar onze reisleider, wat nu? 
We staan recht tegenover het restaurant met de gouden bogen, dus is de keuze al snel gemaakt: we gaan even wat eten. Keurig leidt hij ons de drukke weg over richting het restaurant. Daar binnen houdt hij zijn hoofd koel en bestelt voor 21 personen te eten. Wanneer ons eten opgediend wordt, missen blijkt toch niet alles aanwezig te zijn. Maar dat zal vast niet liggen aan degene die bestelt heeft, maar aan de serveersters in het restaurant. Uiteindelijk heeft iedereen wat te eten en genieten we van dit culinaire hoogstaande eten.

Wanneer een van de oudste hooligans van Herta BSC het restaurant betreedt, bedenkt Wim zich geen moment en biedt haar een plaats aan, voordat ze de boel kort en klein slaat.
Wim lijkt zelfs wat met haar te sjansen....

Wim fluister naar Sander dat ze op moeten passen met wat ze zeggen. Ze ziet er misschien niet gevaarlijk uit, maar dat is schijn!

 

Met volle buiken gaan we weer terug naar het stadion om dan eindelijk de wedstrijd te gaan bekijken.

Misschien iets voor SV Achterveld, een aparte ingang voor vrouwen? We zullen dit idee bij de damescommissie indienen.

Nadat onze reisleider keurig iedereen een wedstrijdkaartje heeft verstrekt (en zowaar waren er precies genoeg!), liepen we richting de juiste ingang (ja ja, ook dit leverde geen problemen op), alwaar we een voor een gefouilleerd werden. Bram had een grote rugzak mee, om al dat vuurwerk wat hij in Duitsland dacht te gaan kopen, in mee naar huis te nemen. Maar daar waren de beveiligers niet zo gecharmeerd van. Bram moest zijn rugzak inleveren en kon deze na de wedstrijd weer ophalen.

We leken allemaal binnen, of toch niet? Max stond met zijn tasje voor een beveiliger. Ze keken elkaar allebei een beetje vreemd aan. Max zei: "die man praat tegen me, maar ik heb geen idee wat ie zegt". Wat blijkt, Max had twee heerlijke flesje frisdrank mee, maar de beveiliger vond dat geen goed idee dat hij deze mee naar binnen zou nemen. "Maar ik heb ze meegenomen om op te drinken", zei Max. Tja, Max, maar je mag ze dus niet meenemen. Geen probleem voor Max, hij draait beide flesjes open en klokt ze naar binnen. Zo, dat probleem is ook opgelost. Max vervolgde zijn weg het stadion in met een klotsende buik.

In het stadion kregen we mooie kerstmutsen en lampjes. Wat goed geregeld door onze reisleider! Handig zo konden we elkaar goed in de gaten houden. Wij vervolgende dus onze weg met een kerstmuts op onze hoofd. Al kwamen we er snel achter dat het hele stadion zo'n mutsje op hun hoofd had.

Onze reisleider leidde ons, met een omweg, richting ons vak, mooi op de tweede ring, waar we een goed uitzicht hebben!

We waren ruim op tijd en een van de eerste in ons vak. Tijdens de wedstrijd zat het goed vol.

Een goede reisleider zorgt ook voor een goed kledingadvies. Wij kregen het advies om ons goed warm aan te kleden, want het kon weleens koud worden. Als reisleider moet je natuurlijk ook het goede voorbeeld geven, nou dat was aan onze reisleider wel besteed! Hij had een goede dikke winterjas aan. 

In het stadion brak het zweet hem echter uit en klaagde hij dat hij het zo warm had.... Chris zat zelfs in zijn t-shirtje op de tribune. Misschien een leerpuntje voor de volgende keer voor onze reisleider, om de weersvoorspelling te bekijken.

Tot Bram's grote teleurstelling verschenen er op de schermen in het stadion dat vuurwerk verboden is. 't Zit Bram niet mee vandaag... hopelijk levert de wedstrijd nog enig vuurwerk op.

De wedstrijd kan beginnen!

De sfeervolle opkomst van beide elftallen.

De harde kern van Bayer Leverkussen bleef maar zingen (die van Herta BSC overigens ook), wat voor een mooie sfeer zorgde in het stadion!

Bayer Leverkusen stond voor de wedstrijd 3 punten achter Hertha BSC, wat dus een spannende wedstrijd beloofde. Leverkusen schoot uit de startblokken en kwam na 5 minuten al op een 1-0 voorsprong.
Na 23 minuten wisten ze de voorsprong te verdubbelen na een enorme blunder van de keeper van Hertha BSC. Maar drie minuten later bracht Hertha de spanning terug door de aansluitingstreffer te maken: 2-1. Hetgeen ook de ruststand was.

Een goede reisleider kan meerdere dingen tegelijk. Onze reisleider was druk met het volgen van twee wedstrijden. Namelijk deze in het stadion, maar ook die van zijn eigen elftal, Achterveld 1 tegen Oranje Wit 1. En daar was ie haast drukker mee... zijn telefoon bleef maar bliepen. Na 24 bliepjes (en een 24-0 overwinning van Achterveld, zonder Gerben dus.... zou dat iets met elkaar te maken hebben soms?), kon hij zich weer concentreren om de leuke wedstrijd.

Wim kroop veilig tegen Xander aan, nadat we in het stadion onze vrouwelijke Hertha hooligan weer tegen het lijf waren gelopen. 

Na rust vergrootte Leverkusen al snel (49ste minuut) de voorsprong en scoorde de 3-1. Hertha BSC liet het er echter niet bij zitten en ging op zoek naar de aansluitingstreffer. Leverkusen kreeg daardoor ruimte voor snelle counters. De wedstrijd golfde op en neer, wat voor ons als neutrale toeschouwers dus erg leuk was.
ondanks kansen over en weer werd er echter niet meer gescoord en klimt Bayer Leverkusen op de ranglijst dus op gelijke hoogte met Hertha BSC.

Tijdens de wedstrijd wisten de spelers van Achterveld JO15-1 heel goed te vertellen wat de spelers op het veld allemaal niet goed en beter hadden kunnen doen. Benieuwd of ze dit meenemen wanneer we na de winterstop weer beginnen aan de competitie!

Na de wedstrijd gingen de lampen van het stadion uit en dat gaf een prachtig beeld toen iedereen zijn lampje aan deed! Had Bram toch nog een beetje het gevoel van vuurwerk.

Voldaan van deze mooie beleving verlieten wij het stadion. Buiten aangekomen bedacht Sanne dat ze toch nog even terug het stadion in ging voor een sanitaire stop. Deze rustpauze gaf onze reisleider de tijd om na te denken hoe we nu weer richting de auto's zouden kunnen komen.

We zagen allemaal bussen, maar welke bus zouden wij nou moeten nemen? Terwijl Sanne ons weer voltallig maakte, bleven we elkaar een beetje aan vragend aankijken, wat nu? Gelukkig was het onze reisleider die de leiding weer pakte en ons de kant van de bussen op dirigeerde. Maar een paar honderd meter verderop kwamen we weer tot stilstand. Ook op deze bussen zagen we niets dat er op wees dat deze richting onze parkeerplaats zou leiden. Na een paar minuten te hebben staan wachten in de hoop dat er toch opeens een goede bus langs zou komen rijden, besloot onze reisleider om Hase te laten vragen aan een van de buschauffeurs waar onze bussen ons stonden op te wachten. We bleken heel dicht in de buurt te zijn, 20 meter verder om de hoek zouden we onze bus zien staan wachten.

Uiteindelijk konden we ons in een van de bomvolle bussen proppen en werden we keurig bij onze auto's afgeleverd. Na de terugrit van een kleine twee uur, sloten we gezellig met z'n allen af met een lekker patatje en een snack en konden we terugzien op een zeer geslaagde dag! 

Reisleider Gerben bedankt voor de organisatie en het in goede banen leiden van deze dag!