maandag 13 maart 2017

S.V. Achterveld 3

Zondag 12 maart was het de dag dat alweer de 41^e editie van de Dorpenomloop Rucphen verreden werd maar het was tevens ook de dag dat het sterren ensemble van Achterveld 3 mocht aantreden tegen Baarn 2. Onder het genot van de eerste lente verschijnselen werd er vroeg verzameld op het Kerstens Sportpark. Nadat verleden week al meedogenloos werd opgetreden bij te laat komen was het deze week niet minder. Onze eigen Rinus Michiels; Willem Sr. had last van het Achtervelds kwartiertje terwijl Mark v B. weer last had van iets compleet anders: hij kreeg zijn schoenen niet aan… half strompelend en met 2 vieze sokken verder gingen we op pad naar het tot 1980 koninklijke residentie genoemde Baarn. Wellicht enigszins beïnvloedbaar door deze adelijke plaats kreeg Andre het hoog in zijn bol en moest het dak eraf van zijn cabrio, zien en gezien worden, een bekend gezegde onder de cabrio rijders aldus Andre… 25 ingeslikte vliegen later kwam de Achterveldse caravaan  aan op het sportpark te Baarn. Maar wat bleek, op Karel  na, waren onze mede teamgenoten uit Amersfoort west en omstreken er nog niet. Had dit ermee te maken dat vandaag Tim Tolboom er niet was, toch de mentor van deze jongens en motivatie goeroe voor ze? Ik hoor u denken, dan zal ik in dit verslag niet de volgende woorden voorbij zien komen: ‘’sterk spelende linksback’’ ‘’cultheld’’ ‘’messias’’ ‘’man van de wedstrijd’’  etc. Ik kan u verzekeren dat in de 2^e helft de plaatsvervanger van Tim deze rol met verve op zich heeft genomen, daarover later meer. Nadat Andre opnieuw aan het pochen was over zijn cabrio waren de overige 2 leiders het meer dan zat en besloten Robin en Willem dat het genoeg was en lieten Andre achterlatend met de zware taak om een elftal neer te zetten voor de wedstrijd om half 11. Het was nog maar de vraag of wij die wedstrijd konden halen met enkel 7 man, maar uit de luwte van het ochtendgloren kwamen daar ook onze mede teamgenoten aan zodat we de weg naar de kleedkamer konden gaan maken. Aankomend bij de kleedkamer doemde het volgende probleem op; de deurklink. Nog nooit had er maar iemand zo’n vernuftig systeem gezien en het was dan ook onze redder in nood van de afgelopen weken Dennis Kok die uiteindelijk deze kon ontcijferen zodat we ons konden gaan omkleden voor de wedstrijd. Andre, onzeker zonder zijn twee metgezellen, maakte de opstelling en wellicht bezwijkend onder de grote druk hiervan maakte hij een opstelling waar mening ander zichzelf achter de oren van zou krabben, maar zonder de drie routiniers moest het dan toch gaan gebeuren de 1^e helft waar ook onze stagair/loopwonder/de witte Keniaan zich mocht bewijzen na eerder deze week meerdere malen gespot te zijn tijdens zijn renronde via Achterveld-De Glind-Oldenzaal-Musschendorp; Dennis Kok. Onze Dennis, nooit te beroerd om mee te gaan als de nood het hoogst is, was deze week voor het eerst echt nodig en na te zijn gevraagd voor afgelopen zondag ging hij ook volop in training met een basisplek als verdienste.

 

Om half 11 werd er dan eindelijk afgetrapt, wat volgde was een schouwspel waar elke liefhebber van de NS zijn vingers bij af kon likken…was het de opstelling van Andre, het missen van de routiniers, Tim die niet zijn furore kon laten zien, maar het spel was dus meer vertraagd dan de intercity Leiden-Blijdorp. Baarn vond het langzame spel van Achterveld meer dan best en zakte in, loerend op de counter. Hierin werden zijn enkele malen enigszins gevaarlijk maar door goed keeperswerk van Tim en het duo Karel/Rob bleef dit binnen de perken. Halverwege de 1^e helft, Andre, enigszins zenuwachtig, voelde dat er iets moest gebeuren om geen gezichtsverlies te lijden bij de overige 2 heren van beleid, schreeuwde prompt dat het 1^e rondje van hem zou zijn als we de 0-1 zouden maken. Dit was dan ook bepaald niet aan dovemans oren gericht bij onze eigen  rattenvanger van Hamelen; Joris. Hij en  zijn gezin worden namelijk sedert een x aantal dagen geteisterd door een ijverige en te trotse huiskat die zijn prooien graag tentoon stelt  op de houten parketvloer. We hebben de foto’s mogen aanschouwen maar met deze summiere informatie kunt u wellicht een beeldvorming maken. Met deze achtergrondinformatie over onze doelpunten maker over tot de orde van de dag: we stonden dus voor met 0-1! Blijdschap alom en Achterveld rook net zoals Joris zijn kat bloed! Het was uiteindelijk Keven die met een sublieme vrije trap de bevrijdende 0-2 binnen schoot en de leidsman floot niet snel daarna meer af voor de thee pauze. Helaas bleek bij aankomst de druk bij Andre hem even iets teveel te worden want de sleutel was kwijt, paniek alom en nadat de dug out uitvoerig door hem onderzocht was en bleek dat hij daar echt niet kon liggen was het Robin die de helpende hand bood, en met die helpende hand in zijn rechterjaszak was het mysterie opgelost. Met een comfortabele voorsprong konden ook de laatste 2 wissels ingebracht worden. De vooruitzichten waren goed voor de 2^e helft, helaas pakte dat in het begin even wat anders uit. Al vrij snel begon Baarn druk naar voren te zetten en dit pakten we in eerste instantie niet goed op. Met schoten op de paal waren we gewaarschuwd maar bij een tegen corner was het dan toch raak: 1-2. Nu rook ook Baarn bloed, kortom het was een bloedige bedoeling afgelopen zondag…. en met een meesterlijke bal naar voren waar de Achterveldse linksback met een achterstand van 25 meter toch bijna bij de doelpuntenmaker kon komen moest hij en Tim hun meerdere kennen en stond de hatelijke deuce op het scorebord: 2-2. Andre, nu al helemaal niet meer wetende wat te doen, want we zouden dit varkentje wel even gaan wassen de 2^e helft besloot het heft in eigen handen te nemen en nam de vlag over van Ruud die weer werd ingebracht. Dit deed hij dan ook met zoveel passie dat menig marshaller hier jaloers op zou worden. De tijd verstrekte en zelfs rechtsback Ruud moest zich voorin gaan mengen om een  goal te maken maar beste bewoners van Eemnes en de polder, mocht u onverwacht tijdens het zoeken naar kievitseieren een bal vinden met daarop SV Baarn geschreven, dan kunt u zich wenden tot het secretariaat van Baarn, zij zijn op de hoogte. Het was de andere back die met een geniale trap naar voren waar Roberto Carlos jaloers op zou zijn Joris vrij zag staan en Joris kopte hem met een beheerste boogbal over de keeper: 2-3. Wat volgde waren enkele spannende momenten en mede doordat er niet zuinig gedaan werd met de blessure tijd was het billen knijpen. Gelukkig hebben wij leiders die hiermee perfect om kunnen gaan, zodat wij ook niet onrustig zouden gaan worden. Nadat de leidsman besloot dat het genoeg was geweest, konden we onszelf gaan trakteren op een paar pintermannen in de lente zon want de overwinning was binnen gesleept: 2-3.  Volgende week staat AS 80 op de planning, een tegenstander waar we nog iets tegen goed te maken hebben, de uitwedstrijd werd namelijk met 2-1 verloren. Maar goed, dan is Tim erbij, Dennis Kok heeft dan nog meer getraind dus de vooruitzichten zijn alleen maar gunstig.