Degelijke overwinning Achterveld 3 en de moppentrommel van Rick
zondag 30 oktober 2016

S.V. Achterveld 3

Het was deze week ‘the week after’. We konden niet te lang blijven hangen in de euforie van de fazant in de boom van vorige week en moesten de blik weer op de competitie richten. Het was een drukke week geweest op de afdeling ‘Binnenkomende post’ met veel brieven van lezers met de vraag waarom een belangrijk wedstrijdfeit van vorige week niet vermeld was in de verslaglegging. Bij dezen dus een kleine rectificatie/toevoeging op het verslag van vorige week: een niet nader bij naam te noemen rechtsback, laten we hem voor het gemak Marthijn noemen, kreeg inderdaad een panna tegen in de wedstrijd tegen Zeist. Iets wat de technische leiding ook niet was ontgaan en wat resulteerde in een plekje op de bank voor de rechtsback in kwestie. De frustratie die dit opleverde zou hij later vertalen in daden op het veld, maar hierover later meer.

Met de afwezigheid van Rob en de reserverol van de reserveaanvoerder ontstond er een vacature voor de aanvoerdersband. Gelukkig was daar Chris, twee weken geleden nog zelfbenoemd man van de wedstrijd, die de manschappen vandaag aan kon voeren.

De wedstrijddag begon gelijk al goed met enige discussie over het tijdstip waarop verzameld diende te worden. De technische leiding had verschillende berichtgeving de wereld in gestuurd wat leidde tot de nodige verwarring. Of dit nog niet genoeg was, was daar ook nog de introductie van de wintertijd. Dit zou een uur extra moeten opleveren, ware het niet dat de klok niet van 3u naar 2u achteruit gaat maar van 03.00u naar 02.00u. Mocht u dit laatste niet begrijpen, we kunnen het ons bijna niet voorstellen, dan kan Danny S. het haarfijn uitleggen.

Voor aanvang van de wedstrijd werd er nog een foto gemaakt met de nieuwe tassen, de nieuwe kliko en de twee bijbehorende trotse sponsors. Na een ietwat lange warming up (kleine tip: volgende week het verzameltijdstip gewoon weer 45 min voor de wedstrijd) kon de wedstrijd eindelijk beginnen. Karel had ook zijn kicksen weer uit het vet gehaald en begon direct fel aan de wedstrijd. Het vet leek echter nog om de schoenen te zitten gezien het feit dat hij zich af en toe als een hertje op glad ijs bewoog.

Ondertussen namen Jan Willem en Daryl hun gebruikelijke plekje in de zon in en na een minuut of 5 kreeg Achterveld de eerste corner. Zoals afgelopen weken vaker vermeld zijn corners vooralsnog geen groot wapen van SVA 3. Chris leek drie weken geleden een briljante tactiek te hebben bedacht met zijn corners (bijna) bij de eerste paal, maar helaas werd dit door de rest niet begrepen. Deze week was het Danny die de tactiek van Chris wist te kopiëren met een belangrijk verschil: ditmaal begreep de tegenstander wel de achterliggende gedachte en werkte de bal subtiel achter de eigen doelman.

De eerste helft vorderde en het telraam voor het aantal 200% kansen kon worden ingeruild voor een groter exemplaar. Dat een kans echter niet direct een doelpunt is werd pijnlijk duidelijk en dus trad een aloude voetbalwet in werking: als hij aan de ene kant niet valt, valt hij aan de andere kant. Met een beschamende 1-1 gingen we de rust in.

De technische leiding greep hard in. Dave (die bij deze strak blauwe lucht de eerste helft weer enkele mooie nieuwe lijnvluchten in zijn boekje bij kon schrijven), Marthijn en Matthijs werden ingebracht om het tij te keren. Als snel keerde het tij ook daadwerkelijk bij een vrije trap op rand 16. Na enige onenigheid wie de vrije trap mocht nemen (daar is het laatste woord nog niet over gesproken) krulde Kevin de bal op het hoofd van Joris. Na een ferme kopbal die door de keeper werd gekeerd was het Danny die de bal tegen de touwen joeg.

Na de succesvolle corner in de eerste helft leek de cornerfobie ook achter de horizon verdwenen. 5 minuten na de 2-1 was het Marthijn die zijn gram haalde en bij een corner al zijn frustratie in een kopbal legde wat leidde tot de 3-1. Enkel het feit dat er nauwelijks publiek aanwezig was voorkwam dat het door de hekken kwam.

Ondertussen begon de aanvoerdersband bij Chris zowel letterlijk als figuurlijk te beknellen en besloot de technische leiding hem uit zijn lijden te verlossen en te wisselen voor Rick. De tweede helft leek verder professioneel te worden uitgespeeld totdat Dave er achter kwam dat hij een lelijke plek op zijn knie had. Zijn verzoek om een spons werd door de verder goed fluitende leidsman weggewoven. Met een blik vol ongeloof en vertwijfeling keek hij weemoedig om zich heen. Na de observatie dat niemand zijn leed leek in te zien besloot hij maar verder te voetballen.

De wedstrijd eindigde in een verdiende 3-1 overwinning. Ook deze week stond Harry, een man met veel voetbalverstand, weer langs de lijn en hij besloot onze sterk spelende linksback tot man of the match uit te roepen. Wat de zondag verder nog restte was een wat onduidelijke wasinstructie van Willem alvorens de blik weer op volgende week kan: Baarn thuis. 

U zult wel denken: ik ben dit stukje alleen maar gaan lezen vanwege de mop van Rick. Dan moeten we u teleurstellen. De titel van dit artikel was enkel een lokkertje. Rick kampte met onverwachte plankenkoorts. Hopelijk heeft hij volgende week weer een mop voor ons in petto.