Hard ingrijpen technische leiding Achterveld 3 levert drie punten op!
maandag 17 oktober 2016

S.V. Achterveld 3

Een week na de smadelijke nederlaag tegen AS ’80 stond deze week de uitwedstrijd tegen Kampong op het programma. Het was om meerdere redenen een roerige week geweest. Ten eerste heeft de technische leiding hard ingegrepen na de wedstrijd van vorige week. Marthijn Houtveen was na zijn ongelukkige optreden van vorige week het kind van de rekening en werd teruggezet naar het opleidingsteam van SVA 3: SVA 2. Via deze weg wil de technische leiding nog even hun excuses aanbieden aan SVA 2 en tegelijk een oproepje doen aan de andere teams: mochten er teams zijn die Marthijn volgende week willen adopteren, dan kunnen zij zich melden bij André, Willem of Robin.

 

Daarnaast moest ook de blauwe Zeemantas voor de waardevolle spullen het veld ruimen en werd deze zonder enig mededogen vervangen door zijn gele evenknie. Tot slot was het op persoonlijk vlak een roerige week voor onze cornerspecialist Chris. Enkele onverlaten hadden op brute wijze op klaarlichte dag bij hem ingebroken en onder andere zijn handdoek (welke later netjes opgevouwen is teruggebracht), zijn gel en zijn talent voor corners nemen ontvreemd. Gezien dit laatste zijn na zondag Remco v/h K. en Karel v/d H. de hoofdverdachten.

 

Eenmaal aangekomen in Utrecht zette Jan Willem de manschappen op scherp met een scherpe playlist. Voor volgende week graag verzoekjes met titel en artiest twee dagen van tevoren bij hem indienen zodat hij dit tijdig mee kan nemen. Na dit muzikale intermezzo en een korte warming up kon de wedstrijd beginnen. Direct werd duidelijk dat er dit jaar een felle strijd woedt om het predicaat ‘man van glas’. Daryl leek deze titel stevig in handen te hebben, maar Jan Willem stijgt hem naar de kroon na zijn wisselverzoek na 5 minuten en 1 balcontact. Op naar de 6 minuten volgende week Jan Willem!

 

Kampong had in het begin van de wedstrijd het meeste balbezit en werd door slordigheden aan de kant van SVA ook enkele keren gevaarlijk. Gelukkig was Tim er deze week weer bij. Niets ten nadele van de keeperskwaliteten van Rick overigens, maar dat shirt staat Tim gewoon beter. Na wat speldenprikken van Kampong was daar gelukkig Joris die een verkeerde loopactie maakte waarmee hij zichzelf volledig vrijspeelde en de bal vlijmscherp voorgaf. De keeper van de tegenstander was er als de kippen bij (deze dieren zouden later die dag nog een hoofdrol vervullen) om deze voorzet tot doelpunt te promoveren.

 

Nog geen drie minuten later was het Remco van ’t Klooster (de Remco die wel de moeite had genomen uit bed te komen) die met een vlammende volley de doelman wist te verschalken en de score naar 0-2 tilde. Vijf minuten later floot de goed fluitende leidsman voor de rust.

 

Voor wat extra energie en eiwitten had Joris gisteravond nog enkele loslopende kippenpoten en -vleugeltjes in Hoevelaken gevangen en mee naar Utrecht genomen om in de rust uit te delen. De aanblik van de zwetende pootjes in de wat smoezelige tas deed menig wenkbrauw fronsen en de pootjes en vleugeltjes vonden dan ook maar beperkt aftrek. Degene die zich eraan waagden zijn na de wedstrijd veelvuldig bij het toilet gesignaleerd.

 

In de tweede helft dacht Kampong even dat het nog kans maakte op punten maar Kevin maakte aan die illusie na 10 minuten een eind door een mooi balletje van Chris met gevoel over de keeper te spelen. Even later leek het nog even spannend te worden toen Karel door de hitte en zwaartekracht bevangen werd (had dan ook een kippenpootje in de rust genomen…). Gelukkig kwam hij hier ongeschonden uit en kon hij de wedstrijd vervolgen. Kampong kwam met een mooi schot nog terug tot 1-3 wat een doelpunt voor de statistieken leek, maar ook een einde maakte aan een historische reeks. Na 243 minuten zonder tegendoelpunt voor onze sterk spelende linksback viel daar dan eindelijk het tegendoelpunt. De rapporteurs van het Guinness Book of World Records keerden hierna huiswaarts.

 

Verder gebeurde er niks noemenswaardigs meer, behalve dat Dave nog enkele zeldzame sportvliegtuigjes zag overvliegen en Mark een cursus hoe gooi ik in met mijn benen op de grond’ kreeg aangeboden van de scheids. De 3 punten kwamen niet meer in gevaar en konden dus in de gele Zeemantas mee terug worden genomen richting Achterveld. In de drukbezochte kantine werd de wedstrijd nog even geëvalueerd. Dit bleek niet zonder gevaren want zowel André, Willem als Robin liep hierbij een verrekte nek op door het langslopende publiek. Volgende week staat de thuiswedstrijd voor de beker tegen Zeist op het programma. Mocht je rechtstreeks gaan, laat het dan even tijdig weten.

 

Zojuist kreeg de redactie nog een ingezonden brief van ene C. Voorburg met de vraag of in het verslag nog vermeld kon worden dat Chris de man van de wedstrijd was. Bij dezen…