Ondanks "tactische fouten" van de leiders, weet Achterveld JO8-2 weer te winnen!
zondag 15 april 2018

S.V. Achterveld JO8-2

Na die fantastische overwinning vorige week, lijkt het team opeens verlost te zijn. Het plezier spat er weer vanaf bij de kinderen, maar ook bij de voetbalmama's....

We raken er inmiddels aan gewend dat de voorbereiding op de wedstrijd niet optimaal is. Bij deze wedstrijd begon het echter al bij het bekend worden van het tijdstip van deze wedstrijd, zo'n drie weken geleden. We zouden in eerste instantie om 10:15 uur uit tegen GVVV in Veenendaal. Lekker, niet zo vroeg.... tot de voetbalmama's van Jochem en Mathijs meldden dat hun zonen niet kunnen, omdat ze meedoen met de eerste Achterveldse oldtimer tractor toerrit. Tja, dat willen we die jongens natuurlijk ook niet ontzeggen. Dus wordt verzocht de wedstrijd te vervroegen, naar 8:30 uur. Dus weer heel vroeg opstaan en om 7:30 uur vertrekken.

De voetbalmama's lijken ook energie te hebben gekregen van de overwinning van vorige week. Woensdagmiddag staan de voetbalmama's van Mathijs en Max de jongens te trainen (het schoolvoetbalteam, dat grotendeels bestaat uit jongens uit de JO8-2). Of zouden ze stiekem hun stempel op ons team proberen te drukken?
De vraag of ze er na de training vertrouwen in hebben, lijkt vanochtend beantwoord, opvallend genoeg gaan beiden niet mee naar Veenendaal.

Ook duikt het keepersprobleem weer eens op. Iris staat al weken te springen om een keer te keepen. Dus besluiten de trainers dat Max de 1e helft mag keepen en Iris de 2e helft. Iris stuitert de hele week van geluk, eindelijk komt haar droom uit om te keepen!. 

Nadat we zijn omgekleed volgt uiteraard de tactische bespreking. Vandaag volgt ook nog een vetercontrole, aangezien het nog weleens gebeurt dat de voetbalmama's de veters thuis niet goed gestrikt hebben.... 

Eindelijk gaan we dan het veld op, lekker op het echte gras, al zal daar niet iedereen blij mee zijn. We weten dat Max als keeper houdt van duiken. Nou, dat laat ie zien bij de warming-up. Al voordat de wedstrijd begint is zijn groene shirt bruin geworden... Max zei: "Als me moeder me zo ziet, wordt ze boos.". Nou Max heeft geluk, ten eerste is zijn moeder niet bij de wedstrijd en ten tweede krijgt de voetbalmama van Jochem de wastas mee.

Max zijn tenue is al voor de wedstrijd bruin.

Dan de wedstrijd. We gaan verder, waar we vorige week begonnen zijn: gedisciplineerd, vol op de aanval, de vrije ruimte zoeken en lekker overspelen. Het lijkt dus geen incident te zijn geweest vorige week, maar de spelers lijken het opeens door te hebben. Heerlijk om te zien.

De trainers hadden dus in de kleedkamer een goede vetercontrole gedaan.... maar wat gebeurt er na 4 minuten.... Iris komt naar de kant met een losse veter. Dus ook de leiders blijken niet goed genoeg te kunnen strikken.

Rik heeft de smaak van het scoren ook aangepakt. Hij dribbelt met de bal naar voren, dwars door de verdediging van GVVV, haalt uit en scoort! Al binnen een paar minuten staan we op voorsprong: 1-0!
Ben, die als wissel begint, corrigeert ons: "nee, we spelen uit, dus dan zeg je eerst hoeveel de tegenstander heeft gescoord, dus nul en dan hoeveel wij hebben gescoord, dus 1. Dus dan zeg je dat het 0-1 staat". Klopt als een bus ben. We zullen het voortaan goed zeggen.

Emma, Mathijs en Jarno gaan er vandoor met de bal.

GVVV komt echter snel met een antwoord. Wanneer wij met z'n allen ten aanval trekken, maar de bal verliezen, komen ze er razendsnel uit. Maar ook Max komt snel zijn doel uit en gooit zich voor de bal. Een prachtige redding. Alleen ketst de bal precies tegen het been van de tegenstander en vliegt daardoor over Max alsnog het doel in. Jammer 1-1.

Ben is als eerste bij de bal.

Voor de wedstrijd hadden de leiders al gezegd tegen de spelers, dat ze gewoon hard moeten schieten, aangezien de keeper van GVVV wat aan de kleine kant is. Dat heeft Kevin goed in zijn oren geknoopt. Hij brengt ons met een hard strak schot in de hoek van het doel weer op voorsprong: 1-2! Die tacktiek lijkt dus te werken, dus wanneer Kevin weer een bal hard naar voren wil trappen, ziet hij niet dat Ben vlak voor hem staat en knalt de bal snoeihard in het gezicht van Ben. Gelukkig geen bloedneus, maar pijn doet het wel. Misschien was het niet zo slim van de leiders om hem de opdracht te geven om hard te schieten.

Kevin probeert samen met Jarno de bal te veroveren.

Jarno die heel goed kan dribbelen, krijgt de opdracht van de leiders om ook wat meer om zich heen te kijken en te proberen meer samen te spelen. Dit heeft hij goed in zijn oren geknoopt, al lijkt hij het iets te letterlijk te nemen. Hij lijkt namelijk niet meer op doel te durven schieten. 

Zoals eerder gezegd houdt Max van duiken. Een hard schot van GVVV ver in de hoek, redt Max met een prachtige snoekduik.

Fel jagen Kevin, Jarno en Jochem op de keeper van GVVV in de hoop de bal af te kunnen pakken.

Jarno, onze topscorer pikt ook zijn doelpunt weer mee en zet de stand op 1-3. Weer een wat veilige afstand. Maar GVVV weet ook wat scoren is en maakt al snel weer de aansluitingstreffer. Max duikt nog mooi naar de bal, maar is helaas kansloos op dit schot: 2-3.
Rik stoomt weer eens op, dwars door het midden en wanneer hij het doel in zicht heeft, haalt hij uit en scoort zijn tweede van vandaag: 2-4!

Emma zit haar tegenstander fel op de huid.

Met deze stand gaan we de rust in en gaan we proberen het moddershirt van Max uit te krijgen en het Iris aan te trekken, zodat zij haar debuut als keeper kan maken.

Iris is zo blij als een kalfje dat voor het eerst in de wei mag. Ze staat te huppelen in het doel van blijdschap. De eerste bal die ze krijgt vangt ze mooi. Trainen op reddingen heeft ze veelvuldig gedaan, maar trainen op uittrappen.... Ze legt de bal op de grond en hoort iedereen roepen om de bal. Tja, waar moet je dan heen schieten. Ze besluit de bal maar gewoon door het midden te schieten. Alleen staat daar nou net een speler van GVVV. Die weet de bal tegen te houden en schiet hem meteen terug. Iris is te laat en de bal ligt al achter haar in het doel, voor ze het door heeft: 4-3. De spanning in de wedstrijd is dus weer terug!

Iris staat te huppelen in het doel. Voetbalmama Sarah probeert Iris haar aandacht bij de wedstrijd te houden.

Ook de twee uittrappen daarna gaan niet helemaal naar een speler in de juiste kleur, waarop de leiders Iris de instructie geven dat de volgende doeltrappen Rik maar beter kan nemen. 

Zo gezegd, zo gedaan. Wanneer Iris weer een bal redt, loopt ze met de bal naar Rik toe en overhandigt hem de bal. Rik pakt de bal netjes aan, alleen dus met zijn handen, legt de bal op de grond en schiet de bal naar voren. Oei, gelukkig laat de scheidsrechter het spel doorgaan. Wanneer we Iris vertellen dat dit niet de bedoeling was (dat Rik de bal in zijn handen krijgt van haar), zegt ze terecht: "maar jullie zeiden dat Rik de doeltrap moet nemen, dan moet ik hem de bal toch geven?". Ja, hier heeft ze een punt, ze deed letterlijk wat de leiders haar hadden opgedragen. Een tactische fout van de leiders dus, hadden ze maar duidelijker moeten zijn. 

Iris geeft de bal iets te letterlijk aan Rik, die de uittrap moet nemen....

Maar Achterveld laat zich niet van de wijs brengen en neemt het heft weer in handen. Rik geeft een mooie pass langs de lijn naar Kevin, die speelt de bal mooi door naar Mathijs, die goed is meegelopen en voor het doel klaar staat. Mathijs haalt uit, maar de keeper redt mooi. De bal komt weer terug bij Mathijs, maar weer staat de keeper in de weg.

Mathijs sprint achter de bal aan.

Daarna volgt een waar hotseknotsenvoetbal. Emma schiet, tegen een tegenstander, Kevin probeert het, ook die bal gaat er niet in. Jochem, Jarno, Ben, ja wie eigenlijk niet. We schieten misschien wel 15 keer op doel, maar hij gaat er niet in. Men zegt wel: wanneer je zelf niet scoort, gaat ie er aan de andere kant wel in. Gelukkig gaat deze voetbalwet niet op vandaag en is het Jarno die uiteindelijk het verlossende schot heeft. Hij knalt de bal tussen een woud van benen tegen het net: 5-3!

Kevin en Emma proberen door een woud van verdedigers op doel te schieten.

Nadat eerder Ben de bal hard in zijn gezicht heeft gekregen, is het nu Jochem die een bal hard op zijn mond krijgt. Ook dat doet even pijn, maar gelukkig kan Jochem na een paar minuten weer verder met de wedstrijd. Jochem lijkt net als de rest van het team herboren. Hij loopt als een soort generaal op het veld en coacht erop los.

Jochem stoomt op naar voren.

Wanneer Rik voor de zoveelste keer een bal fanatiek afpakt van een speler van GVVV, dendert hij naar voren. Kevin snelt met hem mee en Rik is niet zelfzuchtig en speelt de bal af naar Kevin. Die bedenkt zich geen moment en schiet hard en laag in de hoek: 6-3!

Iris heeft het op doel inmiddels wat rustig gekregen, maar laat ondanks haar huppelen zien dat ze nog scherp is. Wanneer er een gevaarlijk schot komt, laat ze zien dat ze niet voor niks goed getraind heeft op duiken. Ze gooit zich met een mooie duik voor de bal en heeft hem klemvast.

Max controleert de bal.

In de rust hebben de leiders tegen Jarno gezegd dat hij ook weer niet alle ballen hoeft over te spelen, maar ook wel zelf op doel mag schieten. (Ja, de leiders probeerden hiermee weer een tactische fout recht te zetten....). Jarno lijkt bevrijdt en gooit er weer eens een mooie dribbel uit aan de rechterkant. Hij ziet een gaatje en besluit niet voor te geven, maar het zelf te proberen. En terecht, de bal knalt hij mooi in de korte hoek: 7-3! Niet veel later verovert hij weer aan de rechterflank de bal, snijdt naar het midden en schiet weer koel raak: 8-3!

Jarno sprint weer eens door de verdediging van GVVV richting het doel.

Het slotakkoord is weer voor Jarno. Wanneer hij samen met Emma in een kluts raakt, is hij degene die de bal het laatste tikkie geeft en daarmee een echte hattrick (3 doelpunten in één helft) maakt: 9-3!

Onze tweede overwinning op rij is een feit!

Er wordt vaak gezegd: wanneer je met een wit broekje van het veld af komt, heb je niet je best gedaan. Nou, vandaag was iedereen vies. En dat klopt, want ze hebben allemaal keihard gewerkt en als team gespeeld!

Met z'n allen netjes onze schoenen poetsen!

De voetbalmama van Ben zegt in het hokje vol overtuiging: "Nu ik er weer bij ben, zal er vandaag in elk geval geen Van der Maasje als laatste omgekleed zijn!"  Terwijl ze druk is met het omkleden van Emma, heeft ze niet door dat Ben alle tijd heeft en drukker is mijn zijn PSV-slippers, dan met zich uitkleden.... Dus zoals iedere zaterdag is ook vandaag Ben degene die als laatste onder de douche stapt en ook als laatste klaar is met omkleden... Of moeder er nu is of niet, een Van der Maasje maakt zich totaal niet druk en heeft alle tijd...

Volgende week spelen we weer een thuiswedstrijd, om 9 uur tegen CJVV.