S.V. Achterveld 2 leert wijze lessen in Veenendaal
maandag 28 oktober 2019

S.V. Achterveld 2

Op een prachtige zonovergoten dag mocht S.V. Achterveld 2 aantreden tegen onze vrienden uit Veenendaal, VRC 3. Een tussendoortje, want volgende week staat de wedstrijd tegen de koploper uit onze competitie op het programma. Hoewel de vorm dit seizoen nog ver te zoeken is, staan we wel 2e en werden drie van de vier wedstrijden gewonnen. VRC 3, een fletse middenmotor, zou dan ook wel even opgerold gaan worden.

Eenmaal aangekomen op het complex bleek de tegenstander van deze week een oude bekende te zijn van Dennis en Marthijn. Vorig seizoen hadden ze namelijk met het legendarische 4e elftal zelf nog gevoetbald tegen deze zelfde groep jongens, die kampioen werden in hun klasse. Toch hadden zij redelijk goede herinneringen  aan deze wedstrijden. We hebben de verslagen er nog eens op terug gelezen. Hier is de TL;DR versie! Voor de niet ingewijden onder ons die niet weten waar TL;DR voor staat: dit staat voor ‘Too Long; Didn’t Read’, een uitdrukking die gebruikt wordt om aan te geven dat een tekst (in dit geval  een verslag) te lang is om terug te lezen en daarom kort wordt samengevat, zodat de lezer een hoop tijd wordt bespaard. Zo, daarmee is de eerste wijze les binnen!

Achterveld – VRC (2-2)

VRC – Achterveld (3-2)

Met een gelijkspel en een kleine nederlaag op zak keek Marthijn vol vertrouwen vooruit: “Met dit selectie-elftal vol met jonge gretige honden, in plaats van een elftal met een gemiddelde leeftijd van 35+, moest toch makkelijk gewonnen kunnen worden?”

Achterveld begon prima aan de eerste helft. De bal werd redelijk in de ploeg gehouden en er werden een aantal schoten van afstand gelost. Een schot van Dennis Hak werd zelfs gepromoveerd tot een doelpunt. VRC wist hier weinig tegenover te zetten, de enige grote kans werd door Rodney (door wie wel dan?) vakkundig in de kiem gesmoord. Met een keurige 1-0 voorsprong gingen we de rust in. Met het oog op de kraker van volgende week besloten Marthijn en Alex een aantal belangrijke jongens rust te geven. Onder andere Dennis R, Dennis K en Michiel, en hiermee ook een schat aan ervaring, werden naar de kant gehaald. Dit resulteerde in een droevige 2e helft..

Binnen 5 minuten stond de 1-1 op het scorebord en nog geen minuut later gleed Bart onderuit en mocht VRC vrij de 2-1 inschieten. Overigens valt Bart hier weinig te verwijten. Waar wij in Achterveld gewend zijn om eerst een zandlaag aan te brengen en daarop gras in te zaaien, deden ze dit in Veenendaal precies andersom. Hier hadden ze over het gras een fiks aantal kubieke meters schelpenzand heen gestrooid, wat voor nogal wat gladheid zorgde (wijze les nummer 2). Nadat ook de 3-1 viel, greep Marthijn in. Alle ervaren krachten werden onder de douche uit getrokken en zo probeerden we nog wat te forceren. De ommekeer kwam er niet. Nadat een goede kans op de 3-2 werd gemist, viel er uiteindelijk nog een doelpunt voor VRC te noteren.

Hoewel sommige jongens keurig 1-1 hadden gespeeld en anderen 4-0 klop hadden gekregen, was de conclusie toch hard. We hebben met zijn allen 4-1 verloren en er is werk aan de winkel.

Gelukkig had VRC meer wijze lessen voor ons in petto, zo getuige bovenstaande foto. Vliegensvlug haalde Marthijn de bandjes los en met de poster opgerold onder zijn arm verliet hij het complex. Het is op het moment van schrijven nog onduidelijk wat hij hier mee van plan is, maar in de spelersgroep heerst het vermoeden dat deze wijze lessen nog wel eens terug zouden kunnen komen op de trainingsavonden. We gaan het zien..

Tenslotte nog onze welgemeende excuses voor de middelvinger op de foto. Onze 48-jarige groepsnestor Alex Boersen kon het niet laten om dit kinderlijke grapje te maken!

 

Totaal niet gerelateerd, maar hebben jullie al gezien dat er een nieuw assortiment verse broodjes verkocht wordt in onze kantine? "Vanaf deze week tot aan de winterstop iedere week 2 soorten vers belegde pistolets!"

Aangezien dit verslag veelal het meest gelezen stukje is op de site van SV Achterveld, heeft een niet nader te benoemen bestuurslid (dit keer niet Sander) enige druk weten te zetten om dit vernoemd te krijgen. Nadat ik er fijntjes op gewezen ben dat ik feitelijk verplicht ben om dit te publiceren vanwege de nauwe familieband, ben ik overstag gegaan. Daarnaast viel het compensatiebedrag niet tegen, waarvoor dank! Het is fijn om te weten dat de vereniging waarde hecht aan goede journalistiek!