SVA 4 vermaakt publiek bij afscheid grote leider
zondag 26 mei 2019

S.V. Achterveld 4

Wat voor elke mop van Rick geldt, geldt ook voor het successeizoen ‘18/’19 van SVA 4: aan al het goeds komt een einde! Een seizoen dat bol stond van de hoogtepunten. Denk bijvoorbeeld aan het bekersprookje (met onder andere de heroïsche penalty serie) waarin SVA 4 pas 7 rondes voor de finale zijn Waterloo vond, de vijf doelpunten van Matthijs in de tweede wedstrijd van het seizoen (helaas zijn hier weinig getuigen van) of de legendarische 10-2 overwinning bij DOVO uit. Dit alles resulteerde in de hoogste puntenaantal, de meeste doelpunten voor én de minste doelpunten tegen voor een vierde elftal van SVA in het zaterdagvoetbal.

 

Wat nog restte was de 5e ontmoeting met DOVO dit seizoen. Een wedstrijd waar het kampioenschap nog mogelijk was wanneer de 8 teams boven ons nog voldoende punten aftrek zouden krijgen. Een wedstrijd die ook in het teken stond van afscheid nemen. Want SVA 4 is ook slachtoffer van zijn eigen succes. De selectie en zelfs de technische staf valt niet in tact te houden en een drukke transferzomer staat voor de deur. Maar over dit afscheid later meer.

 

Bovenal was het de laatste wedstrijd van het seizoen, een wedstrijd die een ode moest worden aan onze trouwe supportersschare. Iedereen die ons door weer & wind, uit & thuis en zowel bij winst als verlies gesteund had dit seizoen was weer present deze zaterdag. Harry stuurde de manschappen dan ook met één boodschap het veld in: vermaak het publiek! En dat lukte. Aan het eind van de middag stond er een eindstand van 4-2 op de borden en was het publiek rijkelijk aan hun trekken gekomen. Het ene doelpunt was nog mooier dan het ander. Eerlijkheid gebied te zeggen dat je voor een aantrekkelijke wedstrijd twee teams nodig hebt. Ook DOVO zette zijn beste beentje voor en met name het eerste doelpunt verdient extra aandacht. Een aanval over de rechterkant werd strak voorgegeven. Waar de voorzet al mooi was, was de afronding zo mogelijk nog mooier. Koelbloedig werd de keeper met een lichaamsschijnbeweging de verkeerde hoek in gestuurd en de bal strak de goal in gewerkt. Zo makkelijk als de doelpuntenmaker het deed lijken, zoveel techniek was er nodig om de bal zo af te ronden. Dat het Achterveldse publiek louter uit echte voetballiefhebbers bestaat werd direct duidelijk. Niets dan lof viel de doelpuntenmaker ten deel. Zelfs na de wedstrijd werd er nog lang over nagepraat.

 

En dan was er nog het afscheid van de grote 4: Corno, Niels, Olaf en Mark Groen. Spelers die stuk voor stuk hun sporen hebben verdiend bij SVA 4. Zo is daar Corno die, wat velen wellicht al niet meer weten, aan de wieg heeft gestaan van de oprichting van (destijds nog) SVA 3. Olaf en Niels (gek genoeg altijd in een adem genoemd) waren de Lucky Luke’s van SVA 4. Ze liepen sneller dan hun schaduw en helaas schoten ze soms ook sneller dan hun schaduw. Nog belangrijker, zonder hen hadden we niet geweten dat Roland onder intimi liefkozend ‘Ro’ wordt genoemd. Over schaduwen gesproken, daar is natuurlijk ook nog de ‘Maxwel van Musschendorp’ Mark Groen. De man die (als hij er was) in zijn eentje de flanken van SVA 4 bestreek. Hij begon als schaduwspeler, maar was van plan dit seizoen uit de schaduw te stappen. Legendarisch is nog altijd de thuiswedstrijd tegen Jonathan waarin hij bijna zijn eerste minuten ging maken maar tijdens de tweede helft toch wat te grieperig bleek om in te vallen.

 

Hoe neem je afscheid van spelers? Iedereen herinnert zich nog de beelden van Marco van Basten die met een huilende Capello in de dug out een ere ronde liep door San Siro. SVA 4 had ook kosten nog moeite gespaard. Weken van te voren was de Kelk al ingeschakeld om dit afscheid van bloemen te voorzien. Vlak voor tijd kregen de vier mannen een publiekswissel en stond het massaal toegestroomde publiek op de banken. Met betraande wangen namen ze de bloemen in ontvangst. We hopen dat ze thuis een vaas hebben die groot genoeg is om deze bossen in te kunnen zetten…

 

Maar bovenal was het ook het afscheid van onze grote leider Harry. De man die SVA 3/4 jarenlang door vooral dik maar ook dun heeft geleid. De man die thuis een boekenkast vol met ordners heeft van wedstrijdverslagen waarin ook nauwkeurig is bijgehouden hoeveel minuten iedereen heeft gespeeld. De man die wars is van reputaties en keihard is in zijn beslissingen. Altijd bezig en druk als een klein baasje. Nooit te beroerd om Kevin of Rob een basisplaats te geven, Matthijs wissel te zetten of Remco te laten vlaggen. En dat alles ook nog eens met Willem en Robin aan zijn zijde. Waar 1 en 1 en 1 soms 4 is, is dit bij de technische staf van SVA 4 vaak 2,5.

 

Maar zijn grootste prestatie is toch zonder twijfel dat hij Roland, ‘Ro’, weer aan het voetballen heeft gekregen. Het enfant terrible van SVA 4 was het aan het begin van het seizoen even helemaal kwijt. Op de topscoordersranglijst moest hij Matthijs voor zich dulden en het zelfvertrouwen was ver te zoeken. Harry had hier een scherp oog voor en ging met hem aan de slag. Hij zag dit als een mooi projectje en een laatste kunstje in zijn toch al imposante trainersloopbaan. Hij daagde hem uit, zette hem op scherp en zocht de confrontatie. Een wisselbeurt werd opgevolgd door een vlagbeurt en het vuurtje bij Roland werd weer opgestookt. Het schuurde aan alle kanten en de vonken vlogen er vanaf. Getergd tot het bot vond Roland de weg weer omhoog. Ondanks dat hij aan het eind van het seizoen de topscoorderstitel nog aan Joris moest laten was Ronald bevrijd van de demonen in zijn hoofd. Wat niemand voor mogelijk had gehouden lijkt gebeurd aan het einde van het seizoen. De scherpe luisteraar hoorde een lichte emotie en trilling in zijn stem toen Roland opmerkte dat hij het jammer vond dat Harry ging stoppen. Een prille vriendschap lijkt geboren. De geruchten gaan dat ze zelfs deze zomer samen op fietsvakantie langs de Moezel gaan.

 

Aan dit alles gaat een einde komen en vanaf deze plek namens heel SVA 4: Harry bedankt! Daarmee zit het seizoen erop. Uiteraard wordt er gewoon doorgetraind deze zomer maar de redactie neemt welverdiende break is weer bij u terug bij de start van het nieuwe seizoen. Tot volgend jaar!