zondag 26 november 2017

S.V. Achterveld 3

Het zijn de donkere dagen voor kerst en ook de goedheiligman is weer in het land. Iedereen is bezig met zijn verlanglijstje. Nou op het verlanglijstje van SVA 3 staat maar één ding: punten!

Deze week voelde het een beetje als de week voor pakjesavond. Vol verwachting klopte ons hart voor de aankomende zondag: de uitwedstrijd tegen Steenwijk. Wat zou deze wedstrijd ons gaan brengen.

De voortekenen waren hoopgevend. Zo was er de rentree van een drietal verloren zonen: Ruud, Peter en Chris. Met name deze laatste liet er geen misverstanden over bestaan dat we hiervoor in onze handjes mochten wrijven. Zijn uitmuntende performance als barman een dag eerder zou hij vandaag een vervolg geven tussen de lijnen. En dan was er nog Rick die aankondigde topfit te zijn. Rick die niet topfit is wordt al aan de lopende band man of the match, dus wat moest dat deze zondag wel niet worden?! 

Met de komst van de donkere dagen blijkt ook de mentale fitheid van een groot deel van de SVA 3 selectie te kampen met een winterdipje getuige het aantal afzeggingen. Waar we aan het begin van het seizoen nog spraken over een roulatiesysteem van mensen die niet mee mogen doen als we te veel man hebben, zijn we nu al blij als we 11 man aan de aftrap hebben. 

Door de goede voortekenen togen we vol goede moed richting Utrecht. Daar stond ons direct het eerste obstakel te wachten: het vinden van een parkeerplek. Het betreden van het terrein van Steenwijk voelde alsof je achterin de auto bij Harry zit terwijl hij zijn navigatiesysteem volgt. Halverwege denk je: deze smalle hobbelpaadjes kunnen niet goed zijn, maar er is eigenlijk ook geen weg meer terug.

Uiteindelijk wist iedereen een parkeerplek te vinden in Utrecht en omgeving en 5 minuten na aanvang waren we ook keurig omgekleed.

Dan weer even terug naar het Sinterklaasfeest. Vaak is het met Sinterklaas zo dat de cadeaus in het Intertoysboek er toch mooier uit zien dan als je ze op 5 december uitpakt. Zo bleek het ook bij de goede voortekenen van SVA 3. Te beginnen met het begrip ‘topfit’. Rick had hier duidelijk niet op de meedogenloze zaterdagavond gerekend, wat er flink in had gehakt. Van een topfitte Rick was dus geen sprake. Sterker nog: van Rick was überhaupt geen sprake en we hadden ook het bonnetje niet meer dus we konden hem niet ruilen. 

Daarnaast de rentree van Chris Voorburg. Iedereen herinnert hem nog uit betere tijden waarin hij als een jonge hinde over het veld dartelde en strooide met mooie passjes. Dit is dan ook de reden waarom hij deze week door menigeen uit het Intertoysboek was geknipt en met een uitgedroogde Pritt stift op het verlanglijstje was geplakt. Echter had de Sint bij ons het showmodel die al half kapot was in de schoen gedaan.

Het begon in de openingsminuut waarin hij de bal voor open goal voor het inschieten had. Hij presteerde het om tegen Remco aan te schieten, die gelukkig de bal nog in het doel wist te werken. Daarna volgde na 20 minuten een corner voor de tegenstanders die feilloos werd binnen gekopt door de man van Chris en tot overmaat van ramp volgde er nog een eigen doelpunt van de neef van Chris uit de tweede corner die de tegenstanders kregen in de eerste helft. 

Al met al een ongelukkig optreden in de eerste helft zou je kunnen zeggen. Maar goed, er is gelukkig altijd nog een tweede helft. Deze leken we door blessures en de afwezigheid van Peter met 10 man te moeten aanvangen. Gelukkig wist Peter aan de Sint, die thuis op hem zat te wachten, uit te leggen dat het in het landsbelang was dat hij SVA 3 uit de personele problemen zou helpen. Dat dit twee kleine kinderen met een jeugdtrauma nemen we daarbij op de koop toe.   

De tweede helft begon en helaas bleek het hele elftal zich aan het niveau van Chris te hebben opgetrokken wat resulteerde in een bedroevende tweede helft die het aanzien niet waard was.

Enkele opvallendheden:

-       De schitterende regenboog die zich net als vorige week tentoonspreidde langs het veld. Het schijnt een teken van hoop te zijn, laten we ons daar maar aan vast houden.

-       Een balletje buitenkant voet van Chris. Niemand heeft het gezien, maar hij wilde het zelf graag vermeld hebben in het verslag dus bij deze.

-       De filosoof die de tegenstander in de goal had staan. Hij wilde orgies voor de goal zien en zag André op de brommer vertrekken.

-       De eeuwenoude voetbalwet die weer eens bewezen werd: het is moeilijker om tegen 10 man te spelen dan tegen 11. Laat staan tegen 9 man….

-       De wedergeboorte van Matthijs. Als een ware veldmaarschalk heerste hij als ausputser over de verdediging. 

Uiteindelijk trokken we met een 3-1 nederlaag huiswaarts. We hopen dat de Sint komende week nog wat voor ons in petto heeft want volgende week staat de degradatiekraker tegen Quick op het programma. En anders beginnen we wel vast aan ons verlanglijstje voor Kerst…