Wondersloffen Dennis (en Robin) helpen SVA 3 aan de overwinning
maandag 10 april 2017

S.V. Achterveld 3

Of de voetballers van SVA 3 mooi weer voetballers zijn?! Ben je gek! Het feit dat er bij de eerste zomerse zondag ineens 18 man was die kon voetballen (tegen een gemiddelde van 13,6 in de rest van het jaar) is louter gebaseerd op toeval. Zelfs Chris was uit zijn winterslaap ontwaakt om te voetballen, maar werd als schaduwspeler (ondanks de overdaad aan schaduw) als eerste geslachtofferd. Aangezien er maar plek is voor 16 namen op het wedstrijdformulier moest de technische staf nog één naam van de lijst schrappen.

We weten inmiddels dat André ‘de kleine generaal’ Ossendrijver niet te beroerd is om harde maatregelen te nemen en ook dit keer kwam hij met een keiharde, doch rechtvaardige oplossing: degene die op zondag als laatste aanwezig was viel buiten de wedstrijdselectie. Een zucht van verlichting ging door het team heen, want met Rick en Dave in je team weet je dat je dan goed zit.

Op zondagochtend bleek de maatregel uiterst effectief. Er was zelfs iemand (we noemen geen namen, maar laten we hem voor het gemak nu even Martijn noemen) die normaliter het te laat komen heeft uitgevonden die nu een half uur (!!) te vroeg was. Zoals eerder al vermeld waren vooraf al 15 namen van de wedstrijd bekend en was het de vraag of Dave of Rick te buiten de boot ging vallen. Ondanks de verwoede pogingen van Linda om Dave uit zijn coma te ontwaken was het toch Rick die (met een goed raadsel op zak, maar daarover later meer) de tweestrijd won.

 

Ook bij de technische staf was het nog even spannend. Willem Sr. en André (een aantal kilo lichter na een kleine operatie in z’n nek) waren keurig op tijd. Robin werd de spanning echter wat teveel. Halverwege zijn tocht naar de voetbal voelden zijn voeten toch wel erg warm en comfortabel aan en bleken zijn sloffen nog aan zijn voeten te zitten. Zoals het een goed leider betaamd was hij uiteraard tijdig van huis vertrokken waardoor een kleine pitstop nog tot de mogelijkheden behoorde.

Eenmaal in het hokje doemde het volgende probleem op: Joris was in alle haast tijdens de fazantenzoektocht (die helaas enkel twee duiven en een pony opleverde) zijn voetbalschoenen vergeten. Gelukkig was daar zijn redder in nood: Dennis Kok! De man die altijd op alles is voorbereid en daarom ook een tweede paar schoenen bij zich had. Zou dit dan het moment zijn dat Dennis echt zijn waarde voor SVA 3 ging bewijzen...

Tegenstander van deze week was Kampong. De tegenstander die nog niet was bijgekomen van de kippenpootjes uit het wat smoezelige tasje uit de heenwedstrijd. SVA begon sterk aan de wedstrijd en had direct het overwicht. Hoogtepunt van het eerste kwartier was de briljante pass van Rob op de (verder sterk spelende) linksback die tussen een kluwe van verdedigers op majestueuze wijze de bal met buitenkant rechts uit de lucht plukte. De ‘oehs’ en ‘ahs’ vanuit het publiek weerklonken over het veld en de gedachtes gingen terug naar de kwartfinale van de WK 1998: Frank de Boer en Dennis Bergkamp. De actie was van dusdanige schoonheid dat een doelpunt hierbij in het niet zou vallen. Om die reden besloot de linksback de bal dan ook subtiel over het doel te wippen.

Wat volgde waren de schoenen van Dennis Kok die hun werk gingen doen. Helaas voor Dennis was het niet het paar dat hij aan zijn voeten had. Tweemaal wist Joris vanaf de rechterkant de doelman te verschalken en daarnaast leverde hij ook nog een panklare voorzet af op Peter die de 3-0 op het bord bracht. Volgende wedstrijd is Dennis voornemens om zelf dit paar schoenen aan te trekken. We zijn benieuwd of het iets uit gaat maken...

Zo bereikten we met 3-0 de rust, maar niet voordat we nog even een eervolle vermelding maken van het optreden van de man die een half uur te vroeg aanwezig was. Want het getuigd van een staaltje onnavolgbare techniek als je de bal uit de lucht kan plukken en vervolgens (enigszins koddig, een treffend woord voor zijn gehele optreden) in je eigen hoofd kan schieten en daarbij ook nog hands maakt. Probeert u het zelf thuis eens in de woonkamer na te doen, het zal u niet lukken. Uiteindelijk was de rust dan toch daar. Om scherp aan de tweede helft te beginnen besloot Matthijs nog even wat voor zichzelf op doel te schieten. Klasse Matthijs!

De tweede helft volgde in een gezapig tempo zonder noemenswaardige hoogtepunten (op de Boeing 747 van Lufthansa die van Amsterdam naar Berlijn vloog na dan), totdat de man die een half uur te vroeg was weer het veld in kwam. Vanuit een vlaag van blinde paniek leek het hem een goed plan om de aanvaller van achteren in het strafschopgebied beide benen onder de romp vandaan te trappen. Vol ongeloof zag hij de scheidsrechter naar de stip wijzen. Daarmee was ook de eindstand van deze wedstrijd een feit: 3-1. Wat volgde was een gezellig samenzijn in de zon op het terras en nog enige animositeit tussen Rick en Dave omtrent een pakje shag.

 

Al met al een mooie dag die ook nog eens werd afgesloten met een leuk raadseltje van Rick:

Welke auto hoeft nooit te wachten voor het verkeerslicht?

.

.

.

.

.

.

.

De groene Golf