In memoriam Cor van Marwijk
vrijdag 22 september 2023

Afgelopen week is Cor van Marwijk overleden. Cor is de laatste jaren bij mensen vooral bekend van de foto. Het is de foto waarop hij vriendelijk de kantine in kijkt, vanaf zijn plekje aan de muur, als erelid.

Dat Cor de laatste jaren steeds minder en uiteindelijk niet meer op de club was, was gezien zijn ziekte heel logisch. Maar het was wel een ontzettende trendbreuk. Cor heeft letterlijk duizenden en duizenden uren vrijwilligerswerk bij de vereniging gedaan. En eigenlijk moet je die uren dubbel tellen; zijn vrouw Joke en hij waren onafscheidelijk. Altijd samen, ook in hun werk voor de voetbalclub.

Cor was een goede voetballer. Hij speelde in de jaren 70 meerdere seizoenen in het eerste elftal, als rechtsbuiten. Snel, en met een goede voorzet. Spits Jan Kerkhof profiteerde daar vaak van, maar Cor pikte zelf ook regelmatig zijn goal mee. Hij stond bekend om zijn fanatisme, de absolute wil om te winnen. Dat fanatisme kenmerkte hem ook in zijn werk voor de vereniging, en later als supporter. Cor liet zich steevast horen langs de lijn. Vaak vanaf zijn favoriete plek, naast het scorebord op de heuvel naast veld 1.

Cor is lang voorzitter van de vereniging geweest. Zowel in het hoofdbestuur als in het jeugdbestuur. Hij was een voorzitter die de handen uit de mouwen stak. Moest de kantine geschilderd worden? Cor pakte de kwast. Moest de kantine verbouwd worden? Cor timmerde en schilderde mee, van vroeg tot laat. Een man van daden, een aanpakker, een werker.

Cor bestierde met Joke jarenlang de kantine. De inkoop, onderhoud en ook achter de bar. Kaartavonden organiseren. De schoonmaak. Cor en Joke deden het allemaal. Het was dezelfde kantine waar Cor en Joke toen ze ouder werden elke zondag na de wedstrijd van het eerste samen een glaasje zoete witte wijn namen. Mopperend als er was verloren. En met twinkelende ogen en (oranje) gekleurde analyses van de wedstrijd als er was gewonnen.

Cor en Joke waren jarenlang het gezicht van onze vereniging. Samen hebben zij ontelbaar veel tijd in de vereniging gestoken. We zijn ze daar hartstikke dankbaar voor. En Cor blijft in de kantine, ook nu hij niet meer onze wereld is. Zijn foto hangt met recht aan de muur tussen de ereleden, en blijft daar hangen.

Cor, op het laatst begon je zelf veel te vergeten. Maar we zullen jouw inzet voor de club zeker niet vergeten. Bedankt daarvoor, en rust zacht.